De vormingsdag werd geleid door Stijn, de oprichter (en zakelijk leider) van Aifoon. Iedere student bracht op vraag van Stijn een voorwerp mee waarvan je vond dat het een fascinerend geluid maakt. Het mocht geen geluidsopname zijn, geen instrument en ook geen stemgebruik. Ik had geen moeite om een (voor mij) geschikt voorwerp te vinden. Een breekbaar geschenk leverde beschermfolie op met luchtzakjes. Omdat ik de exacte benaming er niet van ken, voeg ik er hieronder een foto van bij. Het ploffende geluid (bij het knijpen op de luchtzakjes) vind ik zeer mooi en bijzonder.
Vandaag moest iedere student zijn/haar geluid voorstellen aan de groep. Stijn nam daarbij het geluid op met een Portable Recorder. Daarbij wordt het geluid sterk uitvergroot waardoor je veel beter (en vaak zelfs ook veel meer) geluiden kan waarnemen. Daarbij moesten we het geluid proberen te omschrijven, op een zo abstract mogelijke manier. Ik merkte dat het me, vooral in het begin, moeite kostte om me van de bron los te maken. Na wat oefenen lukte dat beter. Een kleur toekennen aan een geluid vind ik heel moeilijk. Ik kan me daarbij wel richten op een lichte, neutrale of donkere kleur, maar specifieker dan dat lukte me niet. Het was boeiend om een in eerste instantie "simpel" geluid verder te ontleden naar resonantie, snelheid, richting, ritme, toonhoogte, emotie, ... Hoe meer we hierop oefenden, hoe meer ik van de bron kon loskomen en mijn verbeelding de vrije loop kon laten. Opvallend hierbij was dat eenzelfde geluid vaak andere emoties kan oproepen bij de ene, dan wel de andere student. Dat vormde vaak mooie gesprekken. Het fijne hier aan was dat er geen foute antwoorden bestaan. Een interpretatie is zoals die is. Dat is voor mij een element geweest dat ik zeker mee wil nemen op stage. Daarenboven hebben kleuters vast nog veel meer verbeelding!
We kregen ook de opdracht een tekening te maken van je eigen geluidsopname. Na een korte oefening lukte me dit beter. Wel kreeg ik van Stijn de tip om hoekiger te werken, omdat mijn geluid zwaar, donker en hard was. Mijn stippen zwakten die geluidsaspecten af. Toch wisten de andere studenten mijn tekening bij mijn geluidsopname te associëren. Het lukte me zelf ook aardig de andere tekeningen juist te associëren. Stijn vertelde hoe hij op een gelijkaardige manier te werk gaat bij leerlingen van de lagere school. Toch denk ik dat dit in een vereenvoudigde versie ook mogelijk is bij kleuters. Het zal er denk ik op aankomen de kleuters goed onder te dompelen in (een deel van) de geluidswereld en hen deze expressief te laten uiten, zoals bijvoorbeeld tekenend op papier.
Nadien lichtte Stijn ons een nieuwe opdracht toe. We kregen een filmfragment zonder geluid te zien. We mochten het fragment met geluid voorzien. Daartoe was het in de eerste belangrijk stil te staan bij de geluiden die we zouden nodig hebben en hoe we deze zouden kunnen maken. Daarnaast was het ook leuk nu eens zelf de Portable Recorder te mogen bedienen. Het is echt een handig apparaat. Ik vind het vooral leuk dat je er de geluiden al mee kan waarnemen zonder alvast op te nemen. Dat maakt je al meteen bewust van het soort geluid dat je opnemen zal. De bediening van de Recorder ging vlot. Zelf heb ik het geluid van de tikkende klok nagebootst en wel door het aantikken van een markeerstift op de boven- en zijkant (alternerend) van een koffertje. Morgen wordt het filmpje verder finaliseren.
Tenslotte kregen we huiswerk mee naar huis: 5 geluiden opnemen waaraan je een gevoel kan koppelen én waarvan de bron voor de andere studenten een raadsel blijft. Het was fijn om met de Portable Recorder op pad te gaan door het huis. Ik kon de geluidsopnames meteen ook aan mijn kinderen voorleggen. De fascinatie was enorm! Ik ben er zeker van dat dit ook op de stage als zo ervaren zal worden!
We kregen ook de opdracht een tekening te maken van je eigen geluidsopname. Na een korte oefening lukte me dit beter. Wel kreeg ik van Stijn de tip om hoekiger te werken, omdat mijn geluid zwaar, donker en hard was. Mijn stippen zwakten die geluidsaspecten af. Toch wisten de andere studenten mijn tekening bij mijn geluidsopname te associëren. Het lukte me zelf ook aardig de andere tekeningen juist te associëren. Stijn vertelde hoe hij op een gelijkaardige manier te werk gaat bij leerlingen van de lagere school. Toch denk ik dat dit in een vereenvoudigde versie ook mogelijk is bij kleuters. Het zal er denk ik op aankomen de kleuters goed onder te dompelen in (een deel van) de geluidswereld en hen deze expressief te laten uiten, zoals bijvoorbeeld tekenend op papier.
Nadien lichtte Stijn ons een nieuwe opdracht toe. We kregen een filmfragment zonder geluid te zien. We mochten het fragment met geluid voorzien. Daartoe was het in de eerste belangrijk stil te staan bij de geluiden die we zouden nodig hebben en hoe we deze zouden kunnen maken. Daarnaast was het ook leuk nu eens zelf de Portable Recorder te mogen bedienen. Het is echt een handig apparaat. Ik vind het vooral leuk dat je er de geluiden al mee kan waarnemen zonder alvast op te nemen. Dat maakt je al meteen bewust van het soort geluid dat je opnemen zal. De bediening van de Recorder ging vlot. Zelf heb ik het geluid van de tikkende klok nagebootst en wel door het aantikken van een markeerstift op de boven- en zijkant (alternerend) van een koffertje. Morgen wordt het filmpje verder finaliseren.
Tenslotte kregen we huiswerk mee naar huis: 5 geluiden opnemen waaraan je een gevoel kan koppelen én waarvan de bron voor de andere studenten een raadsel blijft. Het was fijn om met de Portable Recorder op pad te gaan door het huis. Ik kon de geluidsopnames meteen ook aan mijn kinderen voorleggen. De fascinatie was enorm! Ik ben er zeker van dat dit ook op de stage als zo ervaren zal worden!
