Ik startte de activiteit met een filmpje waarin Hans Luistermans in de babbelbox ronduit vertelt over zijn lievelingsboek. Hans rondt af met het voorstel om de kleuters ook zo nu en dan eens iets te laten komen vertellen in de babbelbox, met name over boeken, kranten, de bibliotheek, ... De kleuters reageerden enthousiast. Ik lichtte klassikaal de afspraken toe.
- Detailbeeldenspel (KA)
Via een powerpointpresentatie liet ik de kleuters onderdompelen in de wereld van de details. Alles (detail-)foto's waren genomen in de kijk-en-luisterfabriek. En gezien dit dezelfde ruimte is als waar het onthaal plaatsvindt, was de locatie ideaal voor deze KA. De kleuters konden van op hun plekje zoeken naar de details. Een rijmpje tussen iedere reeks in maakte het geheel spannend en scherpte de focus aan. (Zie tittel van deze dag). Een reeks bestond telkens uit drie foto's. De eerste foto was een klein detail (maar sterk uitvergroot). Bij de tweede was er al iets meer van het geheel te zien . De laatste foto toonde het geheel.
 |
| Van detail tot geheel |
Het verbaasde mij (en de mentor) hoe de kleuters oog hadden voor details. Alle details werden ten laatste bij de tweede foto gevonden. We gingen klassikaal verder in op de benaming van in- en uitzoomen en bovenal op het effect er van: hoe iets heel groot kan lijken dat eigenlijk maar heel klein is. Indrukwekkende blikken keken mij toe. De aanzet naar de kijkkoffer (BA) was zeker gezet.
- Klasfotograaf van dienst (ZA)
Vandaag was Monsef de gelukkige. Hij nam op zijn beurt mooie en leuke foto's van het klasgebeuren. Hij sprong ook regelmatig bij om foto's te nemen tijdens de detailfotozoektocht. Klik hier om zijn foto's te bewonderen!
- Experimenteren met kijkkoffer + detailfotozoektocht (BA)
Met een kort zoekspelletje (ik zie ik zie wat jij niet ziet) leidde ik de activiteit in. Nadien ging de koffer open en heb ik ze eigenlijk een hele tijd uitsluitend laten experimenteren. Ik wees hen tussenin op mekaars vondsten. De verrekijkers, gekleurde transparanten en vergrootglazen kenden het grootste succes. Ze keken er op los. Dit gaf mij de tijd om zo nu en dan ondersteuning te bieden bij Monsef (met Tuxpaint). Aansluitend toonde ik een prent vanuit een tijdschrift. De man had tandpijn en dat was aan zijn lichaamstaal te zien. Ik liet de kleuters het beeld omschrijven en uitbeelden. Dat lukte aardig. Ik had hier gerust nog langer kunnen op ingaan. Had ik dit beter gedaan en de detailfotozoektocht uitgesteld tot morgen? Anderzijds was hun focus nu erg aangescherpt tijdens het zoeken. Ik overweeg de activiteit met een ander groepje morgen te herhalen.
 |
| Een kijkkoffer om in te ... kijken natuurlijk! |
Het reflecteren na deze activiteit was eerder beperkt. Ik had hier de timing beter in het oog kunnen houden om dit te voorkomen. Ik probeer dit morgen toe te passen.
 |
| Zoektocht met detailfoto's (Foto's Monsef) |
- Experimenteren met Tuxpaint (ZA)
Ik merkte al gauw dat hij meer nood aan sturing had dan de kleuters die hem vooraf gegaan zijn. Maar na een korte uitleg van een aantal tools was het ijs gebroken en experimenteerde hij er op los. Gezien ik met mijn BA in de fabriek was kon ik hem gemakkelijk zo nu en dan een tool uitleggen (waarmee hij dan weer even experimenteerde). Achteraf gezien had ik Lune kunnen vragen om hem op weg te helpen. Zij bleek eerder heel sterk in deze ZA. Maar zo lukte het ook prima. Hij heeft het "open-bord" volledig zelfstandig gemaakt toen ik met mijn groepje op detailfotozoektocht was.
 |
| Openingsbord voor de babbelbox |
Tyara wou als eerste de babbelbox in. Ze leek het opzet heel goed begrepen te hebben en was gebrand te vertellen over haar lievelingsboek van Barbie. Helemaal alleen vertelde ze honderduit het verhaal. Daarbij hield ze het boek voor zich en draaide telkens gepast de bladzijden om. Maar... toen ik nadien de opname afspeelde bleek je niets te verstaan van haar mooie toelichting. Het achtergrondlawaai van de kleuters op het gelijkvloers overtrof haar stem. Wat vond ik dit jammer, en dan vooral voor haar. Het was een mooi toonmoment geweest voor haar en een prachtig voorbeeld om andere kleuters te inspireren.
Toen mijn mentor na de laatste speeltijd het opruimmoment tien minuutjes opschoof greep ik mijn kans haar verhaal opnieuw te laten doen, maar ditmaal in de eetzaal. Ze was heel blij met deze 'tweede kans'. En opnieuw vertelde ze het hele verhaal (al was ik er dit keer wel bij). Achteraf gezien had ik dit beter in de fabriek gedaan met ondersteuning van een microfoon. Zo wist ik of het op die manier misschien wel zou lukken. Ik neem dit idee mee. Wanneer ook dit niet goed functioneert denk ik de babbelbox te laten vallen. Hoe jammer ik dit ook vind. Het zou zo mooi kunnen zijn. Ik vraag me echt af hoe anderen dit praktisch gezien organiseren IN de klas!?
 |
| De babbelbox ... niet in gebruik |
- En verder:
- Ik ben in de klas mijn geheugenstick kwijt. De zoektocht heeft mij veel tijd (en energie) gekost. Het turnuur kon ik daarom niet aan beeldbewerking besteden. Hopelijk vind deze morgen terug.
- Vandaag kreeg Lune de dictafoon mee naar huis. Zo kunnen we morgen met de ?boekengeluidenketting van start gaan. Ik ben benieuwd ...
- De poort van de laptop (geheugenkaartje) werkt wonderwel terug. Dat vergemakkelijkt het terugblikken op het einde van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten