Deze KI werd door mijn mentor uitgewerkt en begeleid. Ik bood de volgende audiovisuele ondersteuning aan. Vier kleuters voerden vanochtend het langverwachte sprookje op via de eigen ontworpen kamishibai. Ik legde deze beelden vast via de videocamera. Het verbaasde mij hoe de kleuters geen aandacht schonken aan die apparatuur. Ik dacht dat dit hen mogelijks afleiden zou. De voorstelling werd gebracht door vier stillere kleuters. Ze hebben dat echt schitterend gedaan. Je kon ook merken dat de tongen loskwamen naarmate de voorstelling vorderde. Wel bood ik bij aanvang nog gauw de microfoon aan om de stille stemmen te versterken. Hier had ik kort nog even kunnen stilstaan bij het gebruik ervan. Mona bewoog de microfoon aanvankelijk op kilometers afstand van haar mond. Na een bijsturing van op afstand was dit probleem van de baan.
De opname zal ik thuis monteren en als link op de klasblog invoegen. Hoewel er maar vier kleuters aan het woord waren lijkt me dit toch een fijn idee. Immers heeft heel de klas het sprookje (BC) doorheen de week intens beleefd. Er zijn ook veel kleuters die aan de praktische kant meegeholpen hebben (prent achtergrond maken, prentvoorgrond maken, kamishibai maken, kamishibai verven...)
Gisteren ontbrak de tijd om terug te blikken met onze vriend Hans. Het turnen als laatste uur was daartoe onze (vaste) spelbreker. De twee klasfotografen van gisteren vroegen reeds gisteren wanneer hun foto's getoond zouden worden. De hunker (en trots?!) is zeer sterk aanwezig. Dit zelf langs de twee partijen. Ook de kleuters die gefotografeerd worden kijken hier naar uit.
Via de foto's kon Hans reageren op de activiteiten die gisteren plaatsvonden (zowel deze van mij als deze van de mentor). De tijd ontbrak om de geluiden er bij te halen die de twee groepjes opgenomen hadden voor ons bijzonder sprookje. Toon sloeg er in om zijn favoriete geluid met zijn stem te imiteren. Dat heb ik als bijzonder knap bevestigd. Het geeft aan dat hij geluiden al heel abstract kan beleven.
Via de terugblik kwamen ook de makers van de transparanttekeningen aan het woord. De activiteit bleek nog fris in hun geheugen te zitten. Ze vertelden honderduit over hun experimenten en vroegen om meer. Zal dit een activiteit zijn om te herhalen tijdens mijn open momenten?
- Repetitie voorstelling "de gelaarsde olifant" (BA)
Mijn mentor had met een groot aantal kleuters opdrachtjes af te werken. Daardoor nam ik maar twee kleuters bij mij (in plaats van de 3 die ik voorzien had). We oefenden in wat bij iedere transparant gezegd kon worden en hoe van transparant gewisseld diende te worden. Het was geen sinecure, zeker omdat ik twee vertellers en één transparantenlegger voorzien had. Maar uiteindelijk lukt het wel.
Ik sprak ook een teken af (m.n. ik die mijn hand in de lucht steek) waarop zij niets mogen vertellen en de transparant moeten laten liggen. Op die manier kan ik de geluiden laten afspelen die bij iedere transparant gemaakt zijn. Deze geluiden had ik thuis gemonteerd zodat ik er niet steeds naar moest zoeken.
 |
| Repeteren, repeteren, wie zijn best doet zal het leren... (Foto: Abel) |
- Geluidenochtendgymnastiek (KA)
Wat oorspronkelijk een activiteit voor 's ochtends moest zijn, werd er eentje voor meteen na de middag. Maar ook dit had zijn voordelen: de zon scheen intussen heerlijk op de speelplaats. Met booster en dictafoon trokken we naar de speelplaats alwaar ik de kleuters vertelde wat we zouden doen. Even hilariteit: bewegen/dansen op geluiden? Hoe kan dat nu?
Een handtrom was handig geweest om de kleuters attent te maken op afspraken (zoals terreinafbakening), maar dit was snel onder controle. Ik begon met een geluid van Quinten en Ninke. Dat vonden zij super! Ik liet telkens eerst de kleuters het geluid waarnemen zonder te bewegen. En hoe doen we dat? Met de ogen toe natuurlijk! Een heerlijk moment om te aanschouwen was dat, keer op keer bij ieder geluid! Nadien mochten de kleuters vrij bewegen op het geluid. En tenslotte liet ik één kleuter naar voor komen en imiteerden we allen zijn bewegingen. Wel beklemtoonde ik dat iedereen knap bewogen had. Een foute bewegingsinterpretatie bestaat immers niet.
Na de drie geluiden van de geluidenjagers liet ik enkele (abstracte) geluiden horen die eerder opgenomen waren in functie van het poppenspel van gisteren. Juul deed een knap bewegingsvoorstel bij het wapperen van de transparant dat aanvankelijk traag en nadien steeds maar harder gebeurde. Je zag de spanning in haar lichaam toenemen. Ook Joël bewoog prachtig bij het geluid van de stofzuiger: eerst wild opbouwend en nadien als een lappenpop afbouwend tot hij stil op de grond lag. Toon bewoog dan weer eerder als een robot bij de holle zware klanken van de plastic koker die aangeslaan werd. Zeer mooi en heel intens.
Iedereen deed mee en snakte naar meer. Helaas riep de klas ons om opdrachtjes af te werken. Het was immers een "tussenin-dagje" vandaag. (Helaas heb ik van deze activiteit geen foto)
- Blindgeleide sprookjeswandeling (BA-->ZA)
Met twee geblinddoekte duo's trokken we de centrale ruimte in. Dit keer had ik ook Marie mee. Zij is een stille kleuter die nog niet spontaan interesse toonde in de fabriek. Maar niets is minder waar. Zij deed op haar eigen rustige manier mee tijdens deze activiteit en genoot enorm. Ze vroeg om morgen (maar ze doelde op maandag uiteraard) opnieuw naar de fabriek te mogen komen. Het ijs was duidelijk gebroken. Zeker toen zij op het einde van de dag mij haar vriendenboekje gaf. (Ik zal mij bij het invullen door Hans Luistermans laten ondersteunen trouwens). Dit is voor mij een betekenisvolle les geweest. Stillere kleuters eerder aanspreken! Wat zeker ook meespeelde is het feit dat zij onderaan mijn aftekenlijst staat. Ik ben ondoordacht gewoon bovenaan begonnen bij de opbouw van activiteitendeelnames. Maar ook dit had evenzeer lukraak kunnen doen met inachtneming van een mix aan stille en minder stille kleuters.
Bij opstart bleek één van de dictafonen niet te werken. Bleek dat het geheugen vol was. Hiermee was meteen verklaard waarom Quinten in de voormiddag geen geluiden meer kon opnemen. Na enkele geluiden te wissen kon het duo toch aan de wandeling beginnen. Ik liet de record-functie voortdurend aanstaan en liet hen het dictafoontje in de broekzak stoppen. Zo had men één hand vrij om de microfoon te hanteren en en het andere hand om de kleuter veilig door de route te loodsen. Dat laatste vroeg toch om enig toezicht. Ik had verwacht dat 5-jarigen hier toch al een groter besef zouden hebben. Regelmatig moest ik herhalen: "opgepast, je vriend ziet niets! Hij kan ergens tegenaan lopen..."
De geblinddoekte kleuters waren echt onder de indruk van de geluiden die constant tijdens de wandeling versterkt werden. Het deed me zelf terugdenken aan de gelijkaardige wandeling bij Aifoon. Die heeft bij mij ook een sterke indruk nagelaten. Toen Marie met Abel de toiletruimte in stapte zei Abel: "Marie haar stem is veranderd" en bij het terug naar buitengaan "A, Marie haar stem is terug Marie haar stem geworden." Het was frappant te zien hoe de beide duo's creatief waren om zelfstandig geluiden te zoeken. Zelfs Marie, die nog niet in een BA of ZA met geluiden aan de slag geweest is. De klassikale reflecties op geluiden hebben dus zeker zijn impact!
 |
| Blindgeleide wandeling (Foto: Benita) |
- Voorstelling "de gelaarsde olifant" (KA)
De langverwachte voorstelling ging dan eindelijk van start. Benita en Vega hebben dit schitterend gedaan. De opvolging van de transparanten, de verwoording van de verhaallijn, de rusttijden voor de geluiden, ... het was mooi. Bij het afspelen van de geluiden bedacht ik mij ineens dat ik bij wijze van inleiding de kleuters vergat attent te maken op de geluiden die zij zelf gemaakt hebben, het verhaal op zich, de bijhorende transparanten, ... Daar zou ik voortaan vooraf reeds blijk van laten geven. Nu heb ik dit achteraf gedaan, maar ik denk dat het toonmoment sterker is als dit voorafgaand gebeurd.
 |
| De gelaarsde olifant (zonder laarzen) (Foto: Abel) |
- Klasfotograaf van dienst (ZA)
De klasfotografen maakten weer prachtige foto's. Zowel Abel als Benita hebben enorm veel details gefotografeerd. Ik ga er een aantal van gebruiken voor de fotodetailzoektocht van maandag. Abel nam een een leuke foto van zichzelf en Benita nam een mooie detailfoto! Wil je meer foto's van deze fotohelden zien? Klik dan hier voor deze van Abel en hier voor deze van Benita!
 |
| Weer mooie foto's (Foto links + midden: Abel / Foto rechts: Benita) |
 |
| Spa...ghettiiiiiiii ! (Foto: Abel) |
- En verder...
- Ik probeerde vandaag Tuxpaint (op het gelijkvloers) opnieuw te installeren. Helaas zonder succes. Ik zal volgende week de ICT-meester om hulp vragen. Hopelijk lukt het nog en kunnen de kleuters zo toch nog kleurplaten binnen het BC inkleuren.
- Vandaag twee vriendenboekjes mee naar huis gekregen. Ik ga er een foto van mezelf met Hans Luistermans inkleven en de vragen ook beantwoorden vanuit Hans zijn rol. Leuk lijkt me dat...
- Vanochtend liet Toon me zijn dagboek inkijken. Het deed me wat te zien hoe hij thuis Hans Luistermans getekend had. Ik mag echt wel stellen dat de kleuters ondergedompeld zijn in de geluidenwereld. Van enkele andere ouders kreeg eveneens deze bevestiging. Wat fijn om hetgeen je nastreeft zo bevestigd te zien, te lezen, te horen, ...
Hans Luistermans in het dagboek van Milo
(Foto: Milo)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten